Sinst Printing laat u kennismaken met veelvoorkomende printproblemen (1)

1. Bij het maken van platen moet het originele manuscript in vier kleuren worden verdeeld: cyaan (C), magenta (M), geel (Y) en zwart (K). Wat is het kleurscheidingsprincipe?

Antwoord: Op de afbeelding van een gekleurd kunstwerk of foto staan ​​duizenden kleuren. Het is bijna onmogelijk om deze duizenden kleuren één voor één af te drukken. De voor het afdrukken gebruikte methode is vierkleurendruk. Ontleed eerst het originele manuscript in vier kleurenplaten: cyaan (C), magenta (M), geel (Y) en zwart (K), en combineer vervolgens de kleuren tijdens het afdrukken. De zogenaamde "kleurenscheiding" is gebaseerd op het principe van aftrekking, waarbij gebruik wordt gemaakt van de selectieve absorptie-eigenschappen van rode, groene en blauwe filters voor verschillende golflengten van gekleurd licht, en waarbij het originele manuscript wordt ontleed in drie primaire kleuren: geel, groen, en blauw. Tijdens het kleurscheidingsproces is het door het filter geabsorbeerde kleurlicht het complementaire kleurlicht van het filter zelf, en op de lichtgevoelige film vormt het een negatief van zwart-witbeelden, die vervolgens worden gescreend om een ​​puntnegatief te vormen. Ten slotte wordt het gekopieerd en afgedrukt in verschillende kleurenplaten.

Dankzij de ontwikkeling van de printtechnologie kunnen we nu prepress-scanapparatuur gebruiken om de originele kleur te scheiden, te bemonsteren en om te zetten in digitale informatie. Dat wil zeggen dat we met dezelfde methode als bij het maken van fotografische platen de originele kleur kunnen ontleden in drie kleuren: rood (R), groen (G) en blauw (B), en deze kunnen digitaliseren. Vervolgens kunnen we met behulp van wiskundige berekeningen op een computer de digitale informatie ontleden in vier kleuren: cyaan (C), magenta (M), geel (Y) en zwart (K).

2. Waarom moeten prepressafbeeldingen worden gescreend?

Antwoord: Omdat het drukproces bepaalt dat bij het afdrukken alleen punten mogen worden gebruikt om de voortdurende nivellering van het originele manuscript te reproduceren. Als je inzoomt op de afbeelding, zul je zien dat deze is samengesteld uit talloze stippen van verschillende grootte. We kunnen zien dat, hoewel de grootte van de stippen verschillend is, ze allemaal dezelfde ruimtelijke positie innemen. Dit komt doordat het originele beeld, zodra het is gescreend, het beeld in talloze regelmatig gerangschikte punten verdeelt, dat wil zeggen dat de beeldinformatie met continue tonen wordt omgezet in discrete puntbeeldinformatie. Hoe groter de stip, hoe donkerder de kleur en hoe donkerder het niveau; Hoe kleiner de stip, hoe lichter de weergegeven kleur en hoe helderder het weergegeven niveau. De grootte van de vaste ruimte die elk netwerkpunt inneemt, wordt bepaald door het aantal netwerkkabels. Als het aantal netwerkpunten bijvoorbeeld 150 lpi is, zijn er 150 netwerkpunten in een lengte of breedte van één inch. De positie en grootte van de puntruimte zijn twee verschillende concepten. C50% geeft bijvoorbeeld aan dat de puntgrootte 50% van de puntruimtepositie inneemt, 100% verwijst naar dat de puntgrootte de puntruimtepositie volledig bedekt, wat bij afdrukken "ononderbroken" wordt genoemd. 0% omdat er geen punten zijn, alleen de puntruimtepositie, dus er is geen inkt op dit gebied gedrukt. Het is duidelijk dat hoe groter het aantal vermeldingen is, hoe kleiner de ruimtelijke locatie die door het netwerk wordt ingenomen, en hoe gedetailleerder en gedetailleerder de hiërarchie die kan worden beschreven. Door deze ophangmethode worden de hiërarchie en kleur van het originele manuscript in feite gereproduceerd.

3. Wat is een afdrukkleur?

Antwoord: Drukkleuren zijn kleuren die zijn samengesteld uit verschillende percentages C, M, Y en K, dus het is redelijker om ze gemengde kleuren te noemen. C. M, Y en K zijn de vier primaire kleuren die vaak worden gebruikt bij het afdrukken. Bij het printen van primaire kleuren heeft elk van deze vier kleuren een eigen kleurenplaat, waarop de stippen van deze kleur zijn vastgelegd. Deze punten worden gegenereerd door een halftoonraster en de vier kleurplaten worden gecombineerd om de gedefinieerde primaire kleur te vormen. Door de grootte en afstand van de punten op het kleurenbord aan te passen, kunnen andere primaire kleuren ontstaan. In feite zijn de vier drukkleuren op papier gescheiden, maar ze liggen heel dicht bij elkaar. Vanwege het beperkte vermogen van onze ogen om onderscheid te maken, kunnen ze niet worden onderscheiden. De visuele indruk die we krijgen is een mengsel van verschillende kleuren, wat resulteert in verschillende primaire kleuren.

Y. M en C kunnen bijna alle kleuren synthetiseren, maar zwart is ook nodig omdat het zwart geproduceerd door Y, M en C onzuiver is en er tijdens het afdrukken een zuiverder zwart nodig is. Als Y, M en C worden gebruikt om zwart te produceren, zal er een probleem zijn van overmatige lokale inkt.